Johann Johannsson - Theme

tak czysty
że nie posiada
idei zła

po przebudzeniu
gasnący Chagall
w jej oczach

noc poślubna
w jej oczach
pieśń nad pieśniami

Wylatuje z nosa
Wielkiego Buddy
Jaskółka


Issa

Hasegawa Tōhaku, XVI w., tusz na papierze, 

Pejzaż z sosnowym gajem

ustami
dotykasz czoła
gojąc
ranę dnia

szeptem
wmadlasz mnie
w noc

noc coraz jaśniejsza
po tej stronie ośnieżonego okna
podróż do wnętrza ciemności

miłość

gdy jego imię 
płynie w jej krwi

V. Piriankov, Ślub

biorę sobie ciebie 

za światło moich dni i nocy

i ślubuję drogę słońca

góra Athos 
pory roku 
odmierzane psalmami

po przespanej nocy

język drozda

tak czytelny

gdyby miał pewność
nie przeczyłby
tak intensywnie

Zmierzcha się
W muszli.


Bob Boldman 

Maluje
swoją twarz
bez wyrazu


Tom Tico

Przerywam żeby posłuchać.

Świerszcz

Zrobił to samo.

Arizona Zipper

Lilia:
z wody...
z siebie


Nicholas Virgilio

gdy bólem odwracasz nas 
na drugą wewnętrzną 
stronę siebie

i nawet wierzące ptaki

nie oswajają 
nieba

wierzyć 
czyli odnajdywać cię 

między wierszami nicości

z jej twarzy odczytał 
zamysł Stwórcy
wobec stworzenia

gdy boli

poślij ten ból

nie do diabła

doleo, ergo sum

ból
który najskuteczniej

zaprzecza nicości

z takim taktem 

istniejesz

że cię nie widać

ta chwila gdy 
z całą mocą odsłania się
nieoczywiste

stracił pamięć
teraz może narodzić się 
na nowo

cim cum

w twoim wycofaniu

szansa dla tego

co nie jest

nasz początek 
gdy w czułym geście

obejmujesz nicość

pytać zmarłych bo wiedzą

jak dziękować 

za jego szczodrą nieobecność

*

gdziekolwiek cię nie ma
nie masz się czym bać bez reszty
przesączyłeś się na tamtą stronę

*

ledwie nas napomknąłeś
jesteśmy
zamysłem w toku

*

rozczytany
w nie swoim cierpieniu
co czujesz

*

nie słyszysz
co w nas milczy
najgłośniej

Andrzej Szuba, Postscripta

z tomu "77 strzępów"

***

Ocean: sad błękitu 
uprawiany przez 
Jestem.

po burzy
jeszcze głośniejsza
cisza

środek zimy — PEŁNIA nie wypełnia p u s t k i

haiku Rafała Zabratyńskiego

w bazylice koncert 
na chór i ukryte w szczelinie 
serce świerszcza

Spotkanie

Po chwili rozmowy 

Stary mnich powraca w ciszę
Jak do wnętrza psalmu. 

(Wspomnienie wizyty u o. Kamedułów i rozmowy z 75-letnim pustelnikiem).

Nagroda "Samuraj Pióra" 2008:

pierwszy śnieg
ślady małych rąk
na parapecie

(Jacek Margolak)

Miriam i gołąb

Miriam otwiera gniazdo dłoni.

Na ich tafli biel
Wniebowstępująca.

Together, Piriankov

*

słońcem dla ciebie

w słońce nam
razem

dla siebie
słońcem

 

rysunek pochodzący z sieci

rózga, którą włożyłem do szklanki
- po dwóch dniach
w pąkach

Miriam czyta Pieśń nad pieśniami

Zmęczona kładzie głowę na stronicach Pieśni.
Zasypia. Pod jej powiekami tlą się
Dogasające gazele.

nocą

czas odmierzany 

natężeniem bólu

szabat

czas wpływa
do swych źródeł

w  jej ustach
zakwitają 
irysy

drewniana cerkiew:
olibanowy sad
rozmodlonych drzew

*olibanum - kadzidło używane w liturgii

Tadż Mahal

łza

na policzku

czasu

W aureoli

Nad studnią księżyc. Na jej dnie 
Głowa nachylonej Miriam
W aureoli.

brzask

udźwignięte
powieki nocy

uśmiechnęła się

na jej twarzy
wiosna

Najlepsze haiku 2009

Główna nagroda w międzynarodowym konkursie haiku The 2009 Shiki Special Kukai Contest w Japonii - polka, Dorota Pyra. Zwycięskie haiku:

biel
woda wpada
w swój szum

whiteness
the water falls
into its sound

tłumaczył na ang. Lech Szeglowski

Sen Miriam

Zapadła się w miękkie ciało snu. 

Powoli dogasa jawa
W jej skórach.

Jeżeli nie ma

Jeżeli Boga nie ma,
to nie wszystko człowiekowi wolno.
Jest stróżem brata swego
i nie wolno mu brata swego zasmucać,
opowiadając, że Boga nie ma.

Czesław Miłosz