miłość

gdy jego imię 
płynie w jej krwi

V. Piriankov, Ślub

biorę sobie ciebie 

za światło moich dni i nocy

i ślubuję drogę słońca

góra Athos 
pory roku 
odmierzane psalmami

po przespanej nocy

język drozda

tak czytelny

gdyby miał pewność
nie przeczyłby
tak intensywnie

Zmierzcha się
W muszli.


Bob Boldman 

Maluje
swoją twarz
bez wyrazu


Tom Tico

Przerywam żeby posłuchać.

Świerszcz

Zrobił to samo.

Arizona Zipper

Lilia:
z wody...
z siebie


Nicholas Virgilio

gdy bólem odwracasz nas 
na drugą wewnętrzną 
stronę siebie

i nawet wierzące ptaki

nie oswajają 
nieba

wierzyć 
czyli odnajdywać cię 

między wierszami nicości

z jej twarzy odczytał 
zamysł Stwórcy
wobec stworzenia

gdy boli

poślij ten ból

nie do diabła

doleo, ergo sum

ból
który najskuteczniej

zaprzecza nicości

z takim taktem 

istniejesz

że cię nie widać

ta chwila gdy 
z całą mocą odsłania się
nieoczywiste

stracił pamięć
teraz może narodzić się 
na nowo

cim cum

w twoim wycofaniu

szansa dla tego

co nie jest

nasz początek 
gdy w czułym geście

obejmujesz nicość

pytać zmarłych bo wiedzą

jak dziękować 

za jego szczodrą nieobecność

*

gdziekolwiek cię nie ma
nie masz się czym bać bez reszty
przesączyłeś się na tamtą stronę

*

ledwie nas napomknąłeś
jesteśmy
zamysłem w toku

*

rozczytany
w nie swoim cierpieniu
co czujesz

*

nie słyszysz
co w nas milczy
najgłośniej

Andrzej Szuba, Postscripta

z tomu "77 strzępów"

***

Ocean: sad błękitu 
uprawiany przez 
Jestem.

po burzy
jeszcze głośniejsza
cisza

środek zimy — PEŁNIA nie wypełnia p u s t k i

haiku Rafała Zabratyńskiego

w bazylice koncert 
na chór i ukryte w szczelinie 
serce świerszcza

Spotkanie

Po chwili rozmowy 

Stary mnich powraca w ciszę
Jak do wnętrza psalmu. 

(Wspomnienie wizyty u o. Kamedułów i rozmowy z 75-letnim pustelnikiem).

Nagroda "Samuraj Pióra" 2008:

pierwszy śnieg
ślady małych rąk
na parapecie

(Jacek Margolak)

Miriam i gołąb

Miriam otwiera gniazdo dłoni.

Na ich tafli biel
Wniebowstępująca.