gdy wszystko czym jesteś

i wszystko co posiadasz

są tym samym

nasze codzienne ku Tobie
misterne
ubywanie

nie z namysłu

pisz

z widzenia

tak długo byłeś samotny
dotyk cię
skruszy

w nasieniu
nieopowiedziana historia
topoli

Huun Huur Tu

noc która uwalnia cię 
od dosłowności
gdy się wtapiasz

Mahsa Vahdat & Mighty Sam McClain 

 (Iran & USA)

 

powiedz

jak mówić

z wnętrza milczenia

V. Piriankov, Powiew

V. Piriankov, Obecność

V. Piriankov, Obiekt naszej kontemplacji

V. Piriankov, Dotyk

 

Kazuya Akimoto, Blue Crucifixion

ubył

w wieczną Twoją o nas

pamięć

niepożegnanie

niepochwytna dla światła

jesteś teraz

po wewnętrznej stronie

masz tylko siebie

a i to jest

przerysowaną prawdą

ten opór materii

gdy próbujesz przełożyć nas

na język światła

bolesne / niewysłowione

gdy wszystko

czemu nadasz imię

będzie nie tym

wyjrzał zza bólu

mniejszy

nie posiadać Ciebie
być uboższym
o wszystko

współcierpieć
czyli kochać
najistotniej

w Twojej nieobecności
początek
tego wiersza

argument z pełni


skąd to
że docierając do granic siebie
otwieram się
nie zamykam

Twoje milczenie
które tak
przyzywa

pewność że skoro kochasz
nie obrócimy się
w niepamięć

nie miał Boga w sercu
umarł
naprawdę

i ta miłość
dzięki której posiadasz to
czym władasz

znalazł 
bo szukał naprawdę
tą raną w sobie nie do zagojenia

to nie bluźnierstwo
to wyrzut że istniejesz tak 
niejednoznacznie

absolutnie konieczny
zbyt jednoznaczny
bez nas

brakło mu pokory 
koniecznej gdy stawia się pytania 
większe od nas

Twoja niewidzialność
nieobecność czy takt 
z jakim się nam uobecniasz?

jak przełożyć Ciebie 
który jesteś naprawdę na nasz język
język tego co nie jest

pośród tego gwaru
twoje milczenie przemawia 
najgłośniej

wiedzieć o Tobie tyle
że jesteś większy od wszystkiego
co o Tobie pomyślę

tyle słów
w sporze 
o niewyrażalne

rozpacz która jest 
niewiarą 
najgłębszą

ból 
że się jest
nie na własną miarę

w tłumie
mniej czytelny
dla samego siebie