istnienie tak przestronne

że pomieści je tylko

nieobecność

jej samotność

gdy patrzy

przez nią

nie narodzić się

pozostać

przy pełni

milczą o tobie

skrojone na naszą nie

na twoją miarę słowa

język pustki
nieczytelny dla jego pełni
stąd samotność

niknie w oczach

przybiera

na świetle