istnienie tak przestronne

że pomieści je tylko

nieobecność

jej samotność

gdy patrzy

przez nią

nie narodzić się

pozostać

przy pełni

milczą o tobie

skrojone na naszą nie

na twoją miarę słowa

język pustki
nieczytelny dla jego pełni
stąd samotność

niknie w oczach

przybiera

na świetle

Rabbi Mosze z Kobrynia nauczał: „Kiedy wypowiadasz przed Bogiem jakieś słowo, wejdź w słowo całym swoim ciałem”. Jeden ze słuchaczy zapytał: „Jak może człowiek, który jest taki duży, wejść w małe słowo? „ Kto myśli, że jest większy niż słowo”— powiedział cadyk — „o tym w ogóle nie mówimy.

MARTIN BUBER, „Opowieści chasydów”

W pociągu z Yao do Hashimato

Po mojej lewej wysuszona matka
Po mojej prawej upojona latem córka
Słuchają tych wierszy

Shiva Prakash HS

odpływ

morze cofa się 

czy brzeg?

Z Buddy

Narodziny:

Przypis do cierpienia.